صرفهجویی موضوع عجیبی نیست که چیزی در موردش نشنیده باشیم، بلکه بارها نیز در فرهنگ اسلامی از آن یاد شده است. صرفهجویی همیشه، برای همه، در همه خانوادهها و در همه امور زندگی کاری مفید بوده و هست؛ صرفهجویی در وقت، صرفهجویی در انرژی، صرفهجویی در مصرف و... .صرفه جویی به مفهوم مصرف چیزی به شکل درست و مناسب آن است. صرفه جویی علاوه بر اینکه در حوزه اقتصاد شخصی معنا و مفهوم می یابد در حوزه اقتصاد عمومی نیز معنا دارد. امام خمینی (ره) بر این اساس است که مصرف زیاد و بیش از نیاز در آب و برق را نه تنها نادرست و حرام می داند بلکه آن را ضمان آور دانسته و شخص را نسبت به جامعه مدیون می شمارد.
قرآن نیز به این مساله از ابعاد مختلف پرداخته است؛ زیرا قرآن کتاب هدایت و راهنمایی آدمی به سوی کمال است و به مساله اقتصادی که ارتباط تنگاتنگی با مساله آسایش و آرامش دارد، توجه داشته و برای این که انسان در مسیر کمالی حرکت کند به مساله اقتصاد و روش های مناسب و درست کسب درآمد و هزینه های آن نیز پرداخته است. دین اسلام، دین اعتدال، میانه روی و دوری از افراط و تفریط است. اسلام سعی می کند با برنامه های متعدد پیروان خویش را در راه راست و خط اعتدال نگهدارد و با افراط و تفریط در هر امری مخالف است و آنرا برای زندگی دنیوی و اخروی و فردی و اجتماعی مسلمانان مضر می داند. نوشتار حاضر تلاشی است تا این مساله را از دیدگاه قرآن واکاوی نماید.